Hep bloğuma çocukluğumdaki bir deyiş ile başladığımın farkındayım. Bunun nedenini de , açık söyleyeyim , bilmiyorum.
Ya çocukluğumu özlüyorum ya da bu günü sevmiyorum.
Ama sadece bir şeyden eminim
O günün insanlarını özlüyorum.
Hani ” Tüfek icat edildi mertlik bozuldu ” derler ya
Ben de ona benzer bir şey söyliyeyim
” Teknoloji ilerledi insan ahlakının huyu değişti “
Ben bir deyişi görüşünüze sunmak istiyordum laf nereye geldi.
” Düşmez kalkmaz bir allah ” diyecektim.
Çocukluğumuzda , herhalde çok oyuncağımız olmadığı için, devamlı , arkadaşlarımızla bazen itişir bazen kavga ederdik.
Bu nedenle kıçımız genellikle hep yerde olurdu.
İster yenelim ister yenilelim eve hep toz çamur içinde giderdik.
Kapı açılınca da ” Ne yapalım düşmez kalkmaz bir allah ” der doğru temizlenmeye giderdik.
Doğaldır ki yaşımız ilerledikçe yerlere oturduğumuz aktiviteler azaldı.
Ama hayat bizi götün götün olayların içine itti.
Hemen hemen sıra ile herkesin yaşadıklarını yaşadık.
Önce hayatın her evresinde yaşanan karşı cins ilişkileri
Düş kalk düş kalk
Daha sonra iyi bir eğitim kurumunda tahsiline devam etmek için yapılan acımasız sınavlar
Düş kalk, düş kalk
Daha sonra iyi bir iş
İyi bir izdivaç
İş hayatında ilerlemek
Bu yazdıklarım yazarken kolay yaparken sıkıntılı
Düş kalk , düş kalk
Çocuklarına iyi bir eğitim iyi bir gelecek
Uykusuz günler uykusuz geceler
Şöyle geriye bir bakarsın moralin bozulur.
Tam da o sırada A.B.D den Richard Flint devreye girer.
” Önemli olan bir kez daha düşüp düşmeyeceğiniz değil, bir kez daha ayağa kalkıp kalkamayacağınızdır.”
İyiki de girdi
Gezi olaylarından beri ben oğullarım ve torunlarım için büyük korku ve endişe duymakta idim.
Şimdi kendime biraz güven geldi.
Bu güne kadar her sıkıntıdan sonra ayağa kalkabilmişsem bundan sonra da kalkabilirim diye düşünüyorum.
Benim şartlarımdaki her yaş grubundaki vatandaşlarıma sesleniyorum
Yapabiliriz yapacağız
Düş kalk, düş kalk