İnsanlar doğar yaşar ölür.
Ancak bazı insanlar doğar , fakat daha sonra diğerlerinden daha değişik yaşar ve çok daha değişik ölür.
İnsan zaman zaman düşünüyor, neden aynı evde aynı ailenin çocukları olarak doğan kişiler zaman içinde birbirinden farklılık gösteriyor diye.
Eğitimleri de , ailenin imkanlarının paralelinde, birbirinden pek farklı olmayan kardeşler zaman içinde değişiyor ve birbirinden bağımsız bir gelişim sürecine giriyorlar.
Muhtemelen bunun cevabı eğitim dışında kendisini geliştirmesine yardımcı olan kitap ve insanlardır.
Özellikle herşeyi almaya hazır olan beyin yaşlarında insanlar kişiliklerini olumlu veya olumsuz yönde etkileyecek herşeye çok açıktır.
İşte herşey olarak ifade ettiğim bu durum insan yapısının şekillenmesinin mihenk taşıdır.
Tam da burada Montaigne devreye girer.
16. Yüzyılda yaşamış olan ünlü deneme yazarı şu önemli tesbitini yapmıştır.
” İnsanlar hedeflerinden büyük olmalıdır “
Bütün ülkelerde sermaye veya güç grupları , kendi menfaatleri paralelinde , dünyayı şekillendirmeye çalışmakta ve bu nedenle tüm ülkelerde amaçlarına uygun hareket edebilecek insanlara yatırım yapmaktadır.
Bloğumun başında konu ettiğim beyin sahiplerinden kişilikleri bu gruplara uygun olanlar özenle yetiştirilerek arzu edilen görevlere hazırlanmaktadır.
Bu beyin sahiplerinin bazıları , Montaig’ ne nin altını çizdiği hedeflerden büyük olma evresinini yerine getirme işlevini gerçekleştirmekte ancak büyük bir çoğunluğu ise çıtanın altında kaldığı için elenmektedir.
İşte açmaz tam da buradadır.
Çünkü , zaman içinde, çıtayı geçen bu görevlendirilmiş kişilerin kendisini görevlendirenleri zora düşürecek amaç dışı veya fazlası işler yapması da düşündürücü olmaktadır.
Bu da amaçlanan sistemi zora sokacak sıkıntıları beraberinde getirmektedir.
Sıkıntı , lider olarak seçilmiş insanların hedeflerinden büyük olmasından değil büyük olduğuna inanmasından , doğmaktadır.
Şu anda ülkemizde yaşananlar tam da budur.