Bloğun başlığına bakıp Minkeos gene aramıza kara kedi girdi lafından yola çıkarak dargınlıkları küskünlükleri yazacak önce sayın başbakan Beşer Esad ile ne kadar iyi idi diyecek sonra şimdi neye böyle oldu diye soracak mantığıyla düşünenler olabilir.
Alakası yok. Ben artık siyaset yazmayacağımı siyasi kişiliklere sosyal bloglarımın içinde bir figur olarak kullanacağımı söylemiştim.
Bu gün özellikle kedi – insan ilişkileri ile bir blog yazmak istiyordum ancak daha tuşlara basmaya başlarken blog nereye gitti gördünüz.
Üsküdarda oturduğumuz sırada hemen hemen bütün evlerin ahşap olduğunu daha önceki bloglarımda sizlere aktarmıştım. Ahşap evler tabiiki özellikle kat aralarını ve tahta döşemeleri bir fare cenneti haline getirmekte idi. Bu nedenle hemen her ailenin bir kedisi olurdu. Bizimde bir kedimiz vardı.
Evde herkes onu beslerdi ama o dedemin kedisi idi. Sarmandı ve erkekti. Sarmanın ahşap ve bahçeli evlerin doğal yapısı gereği zamane kedilerinin sahip olduğu ancak kullanmadığı bir çok vasfı olduğunu söyleyebilirim.
Bunların en önemlisi fare yakalamaktır ki bu günün kedileri bunu pek bilmez. İkincisi ise doğal ihtiyaçlarını bütün kediler gibi sokakta veya bahçede giderirdi.
O günün kedileri ile bu günün kedileri arasında en önemli fark ise beslenme şekil ve farkıdır. O günün kedileri ev artıkları ile beslenirdi bu gün kedileri mama ile beslenmektedir .
Son söyleyeceğim şey ise o zamanın kedilerinin aidiyet ve vefa duygularıdır. Bizim sarman dedemin işten döneceği saatte evden çıkar ve iskeleye gidip onun geleceği saatteki vapuru beklerdi. Sonra eve birlikte dönerlerdi.
O günün hayvanları hürdü. Kedilere kurdele, köpeklere tasma takılmazdı. Hayvanlar sokaklardan toplanmaz, itlaf edilmezdi.
En önemlisi ise cins kediler hayatının son günlerini yaşadığını hissedince evleri terk eder ve öldüklerinde sahipleri tarafından zor bulunacak yerleri seçerlerdi. Tam da burada Hippolyte Taine’ e kulak vermenin doğru olduğunu düşünüyorum.
” Birçok filozof ve kedi tanıdım, kedilerin bilgeliği daha üstündü.” diyor usta.
Bir de o zamanın insanlarının karakedilerin uğursuzluğuna inandığına dair yaygın bir kanaat vardır. İki kişinin yaşadığı küslükler ” Aramıza kara kedi girdi ” diye yorumlanırdı. Ben bu lafın bu renk kedilerin karanlıkta görünmemesinden dolayı söylendiğini düşünüyorum. Sadece ben değil Çinlilerde böyle düşünüyor.
” Karanlık bir odada kara bir kediyi yakalamak zordur; özellikle de odada kedi yoksa.” diyor bir Çin Atasözü.
Bence bu Atasözü tamamen siyasidir. Suriye’de gaz kullanıldı diyenler çok, kimin yaptığı hususunda mutabakat yok.
Hele birde Antalyadaki orman yangınları düşünürse
Bir çok yerde aynı anda başlamış
Herkes elbirliğiyle kediyi yakalamak ister gibi davranıyor ama odada kedi yok diyorlar .
Ben de inandım.