Neredeyse yılın sonuna geldik.
Bütün yılı gözden geçirdiğimde tespitim şudur.
İnsanın insan olmasından kaynaklı hiç bir şey önemli değildir.
Önemli olan şeyler
Paralel Yapı, Çözüm Süreci, Kamu Düzeni, Milli Eğitim ve Demokrasi.
Hani bilinen bir deyiştir.
” Ben demokrasiyi severim ama benim demokrasim olursa “.
Bu nedenle yaratılan bir gerginlik bütün ülkeyi eline geçirmiş.
Eğitim düzeyi yetersiz , hiç bir konuda bilgisi olmayan ancak her konuda fikri olanlar taraf olmuş .
Herkes kendi yolunda yürüyor, karşı olanları hiç önemsemiyor.
Herkes bir amacın arkasında
Bilinen bir özdeyişle
” Herkesin bir ilişkisi var ! sorsan hiç biri sevmiyor .. baksan herkes hamile, sorsan herkes bakire ..! “
Umarım sonumuz hayırlı olur.