Her zaman savunduğum bir tespitim vardır.
İnsanlar vasıtalara benzer.
Bazısı tramvaya
Bazısı ise troleybüs ve otobüse.
Nasıl derseniz ?
Bazısı tramvay gibidir rayda gider. Hizasını hiç bozmaz.
Bir kısmı troleybüstür. Yaşı tutmayanlar için bir açıklama yapalım.
Troleybüs, gücünü genellikle yol boyunca asılı olan bir elektrik hattındaki iki kablodan alan elektrikli otobüstür.1947 yılında, Türkiye’nin ilk Troleybüs Şebekesi Ankara’da kurularak hizmete açılmıştır.Elektrik kesintileri yüzünden sık sık yollarda kalan ve seferleri aksayan Troleybüsler, trafiği engellediği gerekçesiyle 16 Temmuz 1984’te işletmeden kaldırılmıştır.
Zaman zaman elektrik aldığı boynuzlar telden kurtulur yoldan çıkar hareket edemezdi.
Sürücü boynuzları tekrar tellere yerleştirir ve yoluna devam ederdi.
Otobüs ise bildiğiniz gibi
Sağdan geçer tehlike yaratır, soldan yolu kapatır , bazen yanar bazen de frenleri tutmaz duraklardaki insanları ezer.
Genç çiftlere önerimdir.
Benzer vasıta ile hayatınızı sürdürme fikriniz varsa tekrar düşünün.
İki tramvay insana renksiz bir hayat yaşatır.
Iki troleybüs ise hep bir endişe ve korku.
Ne zaman boynuz telden kurtulacak diye
İki otobüs ise yaşanan her gün için potansiyel tehlike
Duygu alanı böyle
Ya siyaset ?
Onlar seçmenin muhalefette iken otobüs, iktidarda iken ise tramvay gibi olmasını isterler
Sıkıntı ise buradan çıkar
Troleybüslere ne oldu derseniz.
Onlar benim , sensin , biziz, sizsiniz.
Onları , entel dantel takımı kisvesi ile, toplumun eğitimli ve saygın kişileri olarak ekranlarda ve açık oturumlarda görebilirsiniz.
Yaptıkları ise
Tırışkadan teyyare den ibarettir ve hiç bir kıymeti harbiyesi yoktur.