Çiçek Çelenk

Bu günkü yazımın konusu aile içi vefatların sonuçlarını değerlendirmek.

Hayatın en önemli olgularından biri de , takdir edersiniz ki her bireyin bir gün bu dünyadan ayrılacağıdır.

Benim ailemden ilk kayıp olarak hatırladığım dedemdir.celenk-126

Yıl 1976 ve dayım önemli bir milli bankamızın müdürü idi . Ben de işe yeni başlayan bir çalışandım. Cenazeye dayımın statüsü nedeni ile önemli miktarda çiçek gelmişti.

Daha sonra anneannemi kaybettim. Dayım bankada daha önemli görevlere gelmişti. Ben de Koç grubunun müdürü idim. Cenaze arabası yetmediği için çelenkler için kabristana kadar ayrı bir araba tutuldu.

Sonra emekli oldum.

Ne babamın ne anamın ne eşimin cenazesinde çelenk çiçek vardı.

Sakın ha son yazdığım cümleden üzüldüğümü sanmayın.

Üzüntüm insanların yalakalığına

Ayrıca bir tespitim vardır ki bilmem katılırmısınız?

” Cenazelerde camiye gelenler değil, kabristana gelenler önemlidir.”

Ben öyle cenazeler gördüm kü namazda televizyonlar çekiyor diye birbirini yiyen insanlar kabristana gidene kadar buharlaştılar ve müteveffayı kabre indirecek 4 kişinin bulunmasında sıkıntı yaşandı.

Bu konuda söyleyeceğim son husus cenazenin bile sevgi dolu olanı makbuldur.

Sevgi ve dostluktan dolayı cenazeye katılan belirli sayıda kişi , bence gitmezsem yanlış anlaşılırım veya başım belaya girer diyerek oluşan büyük cemaatlerden daha değerlidir.

Yorum yapın