Bu ara ABD’li filozof, şair ve tarihçi yazar Henry David Thoreau sık sık aklıma geliyor.
45 yaşında hayata veda eden bu değerli insanın , bence, çok ilginç bir tespiti var.
Günlerdir düşünüyorum bu konuda yazayım mı yazmayayım mı diye.
Bir yandan kapasitem yetmeyecek diye bir kaygım var.
Diğer yandan yaz da olsun isteyen seni eleştirsin diye düşünüyorum.
Neyse başlayayım da sıkışırsam benden buraya kadar ey okuyucu siz devam edin derim.
Tespit şu
” Aşırı ahlaklı olmayın. Yaşam boyunca kendinizi aldatmak zorunda kalabilirsiniz. Ahlaktan yukarısını hedefleyin. Sadece iyi olmayın, iyi bir şeyler yapın.”
Yazar aşırı ahlaklı olmayın diyor ama
Benim yaşlarımda olanların hepsine öğretilen ahlaklı olmaktı.
İlkokul 5. sınıfta Tabiat Bilgisi imtihanında ineğin midesi kaç bölümdür, isimleri nedir sorusuna cevabı yazmış ancak doğru yaptığıma emin değildim.
Kağıdımı vermeden kitabı sıranın altından aldım o sayfayı açtım doğru mu yaptım diye bakıyorum.
Öğretmen geldi ne yapıyorsun dedi.
Anlattım
Kağıdımı aldı
Kopya çekmediğin için notunu kırmayacağım , ancak yaptığın ahlaksızlıktır dedi.
Tüm tahsil hayatımca ne kopya çektim ne de kağıdımı vermeden kitaba baktım.
Hayatım , arkadaşlarımın kopya anılarını dinleyerek geçti.
Yani yazarın söylediklerinin ilk bölümü kesin doğru.
Ya ikinci bölüm
” Ahlaktan yukarısını hedefleyin diyor .”
Ona göre bu iyi bir şeyler yapmak oluyor.
Sadece iyi bir insan olmak ona göre ne önemli ne de yeterli.
İyi olmak , dürüst olmak , ahlaklı olmak
Peki ama biz bu değerlerimizi nereye koyacağız?
Sonra kafam karıştı.
Etrafımızda olan kişileri ve her gün televizyon ekranlarında boy gösteren her türlü değerli insanları şöyle bir gözümün önüne getiriyorum.
Bunlara ne diyeceğiz?
Yoksa Henry David Thoreau haklı mı?
Ben pes ettim değerli okurlarım
Bundan sonrasını siz yazın.
Kafanıza göre