Şirkete alışmaya çalışıyorum.
Bu arada dün yaş gününü kutladığımız Teknik Ressam Recep Akgülü atlamışım.
Giriş kapısında genellikle bekçi Suat görev yapıyor.
Ama bir de yaşlı Bekçi Başı var.
Sabah saat tam 9 da Genel Müdür son model Ford Taunusu ile şirkete giriş yapar.
Bekçi Başı kapıda hazır.
Abartılı bir şekilde selam durur.
Sonra akşama kadar arazi.
Bekçi Suat görevde.
Akşam gene Bekçi Baba uğurlamada hazır.
Çalışırken bir şeye dikkat ettim.
Mühendislerin hepsi Şef.
Sosyal okul .mezunlarının hepsi memur.
Sanki analarından yönetici doğmuşlar.
Bir ilginç olay da şu.
Hepsi bir birileri ile görüşüyor.
Sonra karar verdim .
Maaşları yüksek olsun diye Şef yapılıyorlar.
İleride anlarız.
Alibeyköy deresinin bir kolu tam bizim şirketin önünden geçiyor.
Öğlen bahçede oturup dereyi seyretmek mümkün.
Bir de dost buldum.
Benden oldukça yaşlı
Ticari Muhasebe Şefi Alaattin Zaman.
Birlikte çen çen yapıyoruz.
Bir zaman sonra Okan Bey beni çağırdı.
” Seni Mali İşler istiyor git Nezih Beyle görüş ” dedi.
Sezai Bey beni ilk gün Nezih beyle tanıştırmıştı.
Benim için ” Nezih bak bu da meslektaşın ” demişti.
Ayrıca Fakülteden sınıf arkadaşım Ayşe de bana amcam Nezih Tunçarslan Demirdökümde çalışıyor demişti.
Hadi buyrun burdan yakın.
Gittim Nezih Bey
” Bütçe Servisinde işe başlayacaksın ” dedi ve beni Servis Şefi Caner Durukan’ a götürdü.
Caner Abi bana hoş geldin dedi ve Servis çalışanı Bülent’le tanıştırdı.
Bir eleman askere gitmiş.
Sen evvela bir dosyaları oku dediler.
Bütçe kısmında evrakları incelerken dolapların birinde Necmettin Erbakan’ ın meşhur motor projesinin dosyasını buldum.
Demirdöküm 1954 te kurulmuş Erbakan 1926 doğumlu.
Belki o da şirkette çalıştı.
Caner Abiye sordum bilmiyor.
Bütçe çok önemli bir servis ama anladığım kadarıyla Yönetim pek önem vermiyor.
Şirketin her türlü tedarik ve yatırımlarını yılbaşında planlıyorsun sonra her ay kontrol ediyor ve rapor yazıyorsun.
İlgilenen yok.
Yazık oluyor emeklerimize.