Kendimden kaçak
Yarim keskin bıçak
Nerede bende o yürek
Yardan cayacak
Hep köşe bucak
Geçen gün sanatçı İbonun ” Benim balonlarım vardı ” şarkısını aktarmıştım.
Dünden beri yukarıda bir kaç mısrasını aktardığım ” Keskin Bıçak ” şarkısı dilimde.
Ben genellikle kendimi anacı olarak kabul ederim.
Ancak bu şarkıdaki bıçak kelimesi bana babamı hatırlattı.
Babam bıçak değil pıçak derdi.
Çok güzel bir Türkçesi vardı ama bir kaç kelimeyi değişik kullanırdı.
Memleketimiz olan Çankırı’ ya Cangırı derdi.
Yemeğe yimek derdi.
Sohbet yerine söhbet demeyi tercih ederdi.
Bir de aynı benim gibi ne sigortaya tel sarardı ne de bel kemerinden conta yapıp akıtan musluğu tamir ederdi.
Çok da güzel bir savunması vardı.
Ustaların da evine ekmek götürmesi lazım derdi.
Cümleyi tam bitirdim sokağa çıkma yasağı başladı.
İzin verin de sevgili dostlar biraz kendimi methedeyim.
65 yaş üstü bir çok kişide Alzheimer olma korkusunun başladığını dile getirenler ortalarda.
Bu tespit bana işlemez.
Bundan 3 – 5 sene evvel bana bu korku gelmişti.
Yaş yetmiş olmuş.
Dediler ki yün ör.
Hayatımda hiç yün örmemişim.
Şişim yok yünüm yok.
Her gün bir blog yazmaya başladım.
Bu nedenle Corona virusunden korkum yok.
Virus gelir bu adamla uğraşılmaz der yanımdan geçer gider.
Ayrıca bazıları da yürüyememekten şikayetçi.
Bu kadar gün içerideyiz yürümeyi unuttuk diyorlar.
Ben yıllardır yürüme sıkıntısı çekerim.
Yahu arkadaş sen yasak kalkarsa neler yapmak istersin diye soranlar olabilir.
Cevabımı eski günlerden bir anı ile vereyim.
Eski zamanda birini bir köpek ısırmış.
Köpek kuduzmuş.
Fakat müdahalede geç kalınmış.
Adamı müdahale odasına almışlar.
Fakat çok ilginç bir durum olmuş adam bir kağıt kalem istemiş.
Bakmışlar oturmuş bir şeyler yazıyor.
” Ne yazıyorsun ? ” diye sormuşlar.
Isıracağım kişilerin listesini yapıyorum demiş.
Herkese iyi sabahlar.