basket

Bu gün biraz eskilerden bir anım ile başlamak istiyorum.

Herhalde 11 -12 yıl önceydi.

Tuzlada Şifa Mahallesinde bir sitede oturuyoruz.

Eşim , büyük oğlum ve onun 2 çocuğu ile

Küçük torunum 2002 doğumludur .

Dört yaşından beri beraberiz.

İlk mektebe başlayacak .

Sitemizin kardeş bir ilk okulu var.

Sitenin içinde ise okulun tam ortasına çıkan bir kapı .

Okul saatine 15 dakika kala bir bekçi gelip ara kapıyı açıyor ve okulun tam ortasına girmiş oluyorsun .

Okul bitişi ise aynı kapıdan geri dönüyorsun.

Oğlum çok yoğun olduğu için ben torunumun velisi oldum.

Emekliyim yapacak başka bir işim de yok .

Okula birlikte gitmeye başladık.

Her gün okula gidip İstiklal Marşını birlikte okuyorduk .

Bazen okulda kalıp teneffüslerde onun yanında oluyordum.

Torun ile o kadar kanka olmuştuk ki sınıftaki diğer  çocuklar beni kendilerinden saymaya başladılar.

Bana abi diyorlardı.

Sonra birileri benim eski basketbolcu olduğumu öğrenmiş.

Okulun bahçesindeki basketbol sahasında biraz oyna dediler , ben de onları başımdan savmak için

” Bu yaştan sonra koşup oynayamam isterseniz faul atayım ” dedim.

Öylece de yaptık.

Sonra veli toplantısı zamanı geldi .

Okulda hepimiz birlikteyiz ama durum bayağı komik.

Çocuklar bana Abi diyor çocukların anneleri bana amca .

Günler geçiyor hem okula gidip geliyor hem de 2. görevim olan ahçılığa devam ediyorum.

Daha çok tencere yemeğini tercih ediyorum .

Hani ekmeği suyuna banıp karnını doyurduğun tipte yemekler.

En popüler yemeğim ekşili köfte.

Sonra aradan yıllar geçti.

Şimdi oğlum tekrar evlendi Tuzla Şifada başka bir evde oturur.

Ben ise Tuzla Aydınlıdayım.

Yıllarca kader arkadaşlığı yaptığım torunum ile sıkça görüşmeye devam ettik.

Ancak daha sonra araya COVİD  –   19 girdi.

Şimdi torunum ile kaderimiz aynı.

İkimiz de dışarı çıkamıyoruz.

Şimdi ikimize de haftanın bir günü izin çıktı.

Ben Pazar günü 4 saat dışarıya çıkacağım

Torun 1 gün sonra.

Bakalım günün birinde gene birlikte olabilecekmiyiz ?

Ben herhalde site bahçesine çıkarım .

Ancak değer mi buna pek emin değilim.

Ancak çıkarsam sitenin bahçesinde bir basketbol sahası var.

Kim bilir

Belki orada bir faul atarım.

Ancak 4 saat izin verildi ya sanırsın insanlar 2 saat yürüyecek sonra da 2 saatte evine dönecek.

Böyle bir şeyi 65 yaş üstünün yapması mümkün değil.

Ben stratejimi şöyle belirledim.

Dışarı çıkıp 10 -15 dakika yürüyeceğim.

Bilin diye söylüyorum bayram sonrası ilk gün 75 yaşıma basacağım

Ayakkabılarla boyum 1.98 .

Kilom ise 110 kilo civarı.

Bu kadar kocaman kütleyi hele hele 45 gün evde kalmışsan hareketlendirmen çok kolay değil

Kısa yürüyüşten sonra eve dönüp bir süre dinlenmeyi düşünüyorum.

Daha sonra tekrar bahçeye çıkıp 15 dakika daha yürümeyi ve sonunda gene eve dönmeyi planlıyorum

Bir saat daha evde dinlendikten sonra tekrar bir 15 dakika daha yürüme.

Yani sizin anlayacağınız 4 saatin 45 dakikası yürüme gerisi dinlenme.

Gelecek hafta belki biraz daha fazla yürürüm.