Hemen herkesin benden şikayetçi olduğu bir konu vardır.
Ki ben de onların hakkını teslim ederim.
O da olayları çok ince eleyip sık dokumamdır.
Her konuda bütün pozitif ve negatif yanları irdelemeye çalışırım.
Ancak yaşım mı yaşadığım hayat mı bilmem olumsuzluklarını daha fazla öne çıkartırım.
O zaman bana yakınlarım ” Ağzını hayra aç ! ” veya
” Biraz da olayları olumlu yönleri ile düşün ! ” derler.
Sonra olay benim dediğim paralelde gelişirse hemen cevap hazırdır.
” Sen bu kafayı değiştir . Nasıl düşünürsen sonuç öyle olur. ”
Onlara göre biraz kötümser bir insanım galiba.
Bu konuda Amerikalı gazeteci Sydney J. Harris ‘ in bir tespiti var.
” Kötümser yalnız tüneli görür, iyimser tünelin sonundaki ışığı görür, gerçekçi tünelle birlikte ışığı hem de gelecek treni görür.” diyor.
Katiyen geri adım atmam.
Ben kötümser gerçekçiyim.
Yani biraz ihtiyatlı .
Kendimi tren ve tünele odaklıyorum.
Eğer bunlara dikkat edersem ışık zaten kendiliğinden görünür diyorum.
Bu ise iyimser gerçekçilikten iyidir.
Bence fazla coşmanın pek anlamı yok.
Fazla düşünmeyin.
Gelin yanıma.