Bu gün yazıma insanın bilerek ve isteyerek kendine verdiği zararları konu olarak almak istedim.
Bunun başında sigara gelir.
1959 senesi Mayıs ayında babaannemin Sultan Ahmet’ teki evinde şimdi Amerikalı olan kuzenim ile beraber masa üstündeki Gelincik sigarasını tüttürerek nikotin hayatıma başladım.
Aynı senenin Temmuz ayında spora .
Çok uzun zaman ” Ben spor öncesi sigaraya başladım. Spora daha önce başlasaydım sigara içmezdim.” yalanına sığındım.
Daha sonra içtim , bıraktım içtim, bıraktım
Şimdi gene içiyorum.
Bu ara Osmanlıca pek gündemde ya .
” En büyük cehalet ancak tedris ile mümkündür ” diye eski bir deyiş vardır.
Tedris eğitim demek cehalet bildiğiniz gibi.
Eğitimli olan ben bu cehaleti sürdürmeye devam ediyorum.
Bilmem Haydarpaşa Göğüs Cerrahisine hiç gittiniz mi?
Kapının hemen sağında muazzam bir izmarit öbeğini görürsünüz.
Bunlar hastalıkları nedeni ile orada yatan hastaların yanında kalanlarının içtiği sigaraların izmaritleridir.
Zannediyorum 2011 yılının ortalarında idi.
Çok değerli bir dostumun katkısı ile sigarayı bıraktığım bir döneme denk geldi.
Ameliyat için hastaneye yattım.
Sigarayı sordular içmiyorum dedim.
Kalp ritmimdeki problem nedeni ile Anjiyo yaptılar.
İki kişi idik.
Yanımda bir de 50 yaş civarında , çok gülüp konuşan aslanlar gibi biri daha vardı.
Anjiyo teknolojisi çok gelişmiş .
Bir tarafınızdan kılcal bir boru sokuluyor , takip onun üzerinden yapılıyor.
Yardımcı olan doktorun söylediğine kulak misafiri oldum.
Hortum uzun boyum nedeni ile bana kısa gelmiş, son 5-10 santim görülmüyormuş.
Espri yapmak ata sporum ya ” Boş verin ben oraları 65 yıldır tanırım, sağlamdır” diye dalga geçiyorum.
Neyse uydur kaydır işi hallettiler.
Sonuçlar çıktı, yanımdaki hastaya eşini çağırmasını , durumunun kritik olduğunu derhal müdahale edilmesinin gerektiğini söylediler.
Ben sağlam çıktım.
Doktor bana
” Görüyormusun spor yapman ve sigara içmemen ne kadar faydalı olmuş. ” dedi.
Ben 50 seneyi aşkın sigara içtiğimi , ancak fasılalı olarak 8 sene bıraktığımı, 1 yıla yakın bir zamandır ise sigara içmediğimi söyledim.
Doktor şaşırdı kaldı.
Ben hayatımı araba kullanmama çok benzetiyorum.
Sürücülük hayatımda hiç kaza yapmadım.
Şansım benim kimseye çarpmamam değil aynı zamanda kimsenin de bana çarpmamasıdır.
Ancak beni okuyanlara öğütümdür.
Yanlış yapan beni kendinize örnek almayın.
2 Ekim 1890 – 19 Ağustos 1977 tarihleri arasında yaşamış Amerikalı komedyen , film ve televizyon yıldızı Julius Henry “Groucho” Marx’ a kulak verin.
” Başkalarının yanlışlarından öğrenmeliyiz. Hepsini kendimiz yapacak kadar bol zamanımız yok. ”
diyor değerli yıldız.
İçmeyin.
İmamın dediğini yap gittiği yoldan gitme derler.
Durum tam da budur.