Ben Charles Franklin Kettering’i pek severim.
O Amerikalı bir mucit, mühendis, iş adamı ve 186 patent sahibi bir kişiliktir.
1876 doğumlu olup 84 yaşına kadar yaşamıştır.
Epey ileri yaşlarda iken şu söylediklerine bir bakarmısınız ?
” Benim bütün ilgim ve plânlarım geleceğe yöneliktir. çünkü hayatımın geri kalan kısmını orada geçireceğim.”
Adam geçmişin üstüne sünger çekmiş hayatını geleceğe endekslemiş.
Benim de eskiden insanın uzun yaşamasının nasıl gerçekleşeceği hususunda biraz ilginç biraz komik tespitim vardı.
” Hayatta hep borçlu yaşayacaksın. Azrail can almaya gelince bakacak borcun var, ödemelerin var yakınlardaki başka bir adrese yönelecek ” derdim.
Zaman içinde bunun gerçek olmadığını gördüm.
Daha sonra başka bir yola girdim arkadaşlar.
Fransız pilot,yazar ve şair olan Saint Exupéry’ nin söylemine sığındım.
Mükemmelliği aramaya başladım.
Çünkü onun kelimeleri ile
” Mükemmellik eklenecek bir şey kalmadığında değil alınacak bir şey kalmadığında oluşur.” demiş.
Nasıl olsa dünyada alınacak bir şey kalmaması mümkün değil.
Yaşa yaşayabildiğin kadar.
Ancak orada da şöyle bir sıkıntı var.
Adamın dediğini gerçekleştirip gerçekleştiremediğini artık öğrenmemiz mümkün değil.
Çünkü 2. Dünya Savaşında uçağı düşmüş 44 yaşında hayatını kaybetmiş.
Sağlığını korumanın temel yolunun doktorlardan geçtiğini kabul etmek
gerekir dedim.
Ancak onlar da
” Sağlığını korumanın tek yolu istemediğini yemek, sevmediğini içmek, yapmak istemediğini yapmaktır.” diyorlar.
Bunu da öğrendikten sonra yeni rotam belli oldu.
İstediğimi yiyor, sevdiğimi içiyor ne istersem onu yapıyorum.
Canım sağ olsun.