Hayatımız keşke ile neyse kelimeleri arasında sıkıştı.
Aslında bu bence pek de şaşırtıcı değil.
Çünkü insan yapısı daha doğarken böyle bir baskı altında .
Aile baskısı ile başlıyor mahalle baskısı ile devam ediyor.
İlginç bir toplumuz.
İnsanlarımız eğitimsiz.
Hem bilmiyor hem de , daha kötüsü , bilmediğini de bilmiyor.
Ancak Francois de Salas ‘ ın dediği gibi
” İnsanlar, başkalarının kusurlarını görmek hususunda kartallara,kendi kusurlarını görmek hususunda köstebeklere benzerler.”
Yapıyorlar baskıyı , istiyorlar onların fikirlerini herkes kabul etsin.
Sonuçta kişiliksiz , ayağı yere basmayan bir nesil oluyoruz.
Özgüven hiç yok.
Yaptığı her türlü hatadan sonra bu hatadan ders alıp yolunu düzelteceğine bas geri yapıyor.
Keşke öyle yapmasaydım diyor.
Arkasından ise neyse kelimesi geliyor.
Yani sizin anlayacağınız harç bitti yapı paydos.
Eskisi gibi yaşamaya devam ediyor.
İnsanımız bu karakterini artık geride bırakmalı.
Ve vakit kaybetmemeli.
Pamukkale doğumlu bir Yunan düşünür Epiktetos
”Yarın bambaska bir insan olacağım diyorsun. Niye bugünden başlamıyorsun?” diyor.
Buna içtenlikle inanıyorum.
Bu gün başlamalı.
Keşke ve neyse sarmalından kendini kurtarmalı.
Gün tam da o gündür.