Bu gün yazımda hafıza ve unutma konularını işlemek istiyorum.
Hafıza nedir?
Hafıza yani psikolojik tanımıyla bellek , yaşananları, öğrenilen konuları, bunların geçmişle ilişkisini bilinçli olarak zihinde saklama gücüdür.
Zaman içinde insanlar belleklerini kısmen kaybederler .
Bu kaybın önlenmesi veya yavaşlatılması için insanlar doktorlara başvurur.
Tam da burada değerli yazar ve şair Murathan Mungan’ ın bir tespitini size hatırlatmak isterim.
” Hatırlamak için kullanacağımız bir hafızamız varken, unutmak için elimizde hiçbir şeyin olmaması; hayatın bize attığı en büyük kazıktır.” diyor .
Yani sizin anlayacağınız ne yaparsanız yapın bazı şeyleri unutamıyorsunuz.
E ne olacak peki?
Amaç şiddetini azaltmak olmalı.
Marcus Tullius Cicero da bunu daha Milattan önce kendi kelimeleri ile ifade etmiş.” Zamanın azaltamadığı, yumuşatamadığı üzüntü yoktur.” demiş Usta.
Siz benim yaşıma pek bakmayın, ben gençlerin hayatlarındaki gelgitlerinde tekrar ayağa kalkabileceklerine inanan biriyim.
Nasıl yapacakları ise Paul Auster’ in tespitinde gizli.
“Birisini unutmak zorundaysanız bunu sindire sindire yapın. Çünkü aklın zamansız öldürdükleri yürekte amansız dirilir”