Ten Rengi, Kalpten Kalbe, William Faulkner

Bu gün Cuma.Torunlar karne alacak. Karneleri ile yarın şeref turuna çıkacaklar. Benim de arabada yerim var. Önde sürücü yanı . Arkada 2 torun.Çok uzun süre sonra tekrar Kadıköy’e inmek kısmetimizdeymiş.Kadıköy denince de aklıma bir Altıyoldaki boğa gelir bir de Nazım Hikmet Kültür Merkezi.

50 yaşından fazla iken sen büyük basketbolcusun gazına gelip basketbol oynayıp bir maçta  Aşil tandonumu kopartıp 4 ay evde kalınca ’ İyileşince ne yapmak istersin?’ diye soranlara ’Altıyoldaki boğanın üstüne binmek isterim’ demiştim. Binmedim ancak Altıyoldaki boğanın önündeki yoldan çıkılan medikal merkezlerinden birinde şu an ayağımda olan kalıp protezi yaptırdım. Nazım Hikmet Kültür Merkezi de tam onun karşısındaydı. Sağlıklı iken çay içip Menemen yerdik. Sizin anlayacağınız boğanın hayatıma yön vermesi devam ediyor.Şimdi bu günkü bloğumuza dönelim.

Bu günkü bloğumuz gene daldan dala veya benim tabirimle karışık ızgara olacak.

İlk konumuz olarak özellikle spor sahalarında çok görülen koyu renkli insanlara olan tepkiler ile başlamak istiyorum

‘Bugün dünyanın herhangi bir yerinde yaşayıp da insanların ırk veya ten renginden dolayı eşitliğine karşı olmak, alaska’da yaşayıp da kara karşı olmaya benziyor.’ diyor
William Cuthbert Faulkner (d. 25 Eylül 1897 – ö. 6 Temmuz 1962Nobel ödüllüABD’li yazar.

Ama nedendir bilmem son zamanlarda gerek ırkçılık gerekse ten renginden doğan eleştiriler spor sahalarında oldukça sık yer almakta.Sanki birileri sevgisiz ve bencil  bir ortam yaratarak adeta nefretlerini kusuyor.

Hayatı yaşanabilir hale getiren bence sevgidir  ancak bunları paylaşanlar o kadar azki.

Halbuki sevgi insanlara ne kadar büyük bir anlayış getirir.

Aşağıdaki iki cümleyi dikkatle okumanızı öneririm. Kendisinden ayrılıp uzak bir yere giden sevgilisini anlatan birbirinden ne kadar değişik 2 insanı anlatır.

” Keşke burada olsa da yağan yağmurda beraber ıslansak,”

” Keşke orada yağmur yağmasa da ıslanıp üşümese-

Birincisinin egoizması hala en üst seviyededir. İkincisi için ise sevgili her şeyden önemlidir.

Bir özdeyiş de Minkeos’tan gelsin. Bu arada kendimi Minkeos olarak adlandırmama bir destek küçük oğlumdan geldi.bu günden sonra isterseniz bana minkeos.com adresinden de ulaşabilirsiniz.

Aşık olma duygu derinliğidir,ama çoğu insan duygu yoğunluğunu aşk zanneder (Minkeos)

Bana sorarsanız insanın sevgilisinden ayrılması sevginin bitmesi değildir.

Benim söylediğimi doğrulayan bir İsveç Atasözünü sizinle paylaşmak isterim.

” Eski sevgi paslanmaz.” derler İsveçliler.

Sevgi,kalp gibi kavramlara yatkın olmadığı düşünülen bir kavmin sizi yanıltacak bir Atasözünü bloğuma ekleyerek bu günümü sonlandırmak istiyorum.

” Söz kalpten çıkarsa kalbe kadar gider, dilden çıkarsa kulağı aşamaz” Arap Atasözü.

Yorum yapın