Zannediyorum 4 sene falan evveldi.
Oturduğum sitenin karşısındaki ekmek fırının önüne üstü kapalı önü açık bir yer yaptılar orada oturup sigara eşliğinde çay içiyorsunuz.
O zamanlar bu günden daha sağlıklıydım tek başıma baston ile yolun karşısına geçip orada oturmaya başladım.
Birlikte oturduğum iki tane akülü sandalye ile gezen özürlü dostum var beraber oturuyoruz.
Bir gün onlardan birinin beyaz sakallı bir arkadaşı da bize katılmıştı.
Her halde konuşurken Yeldeğirmeninden çok bahsetmişim ki bana Abi dedi.
Yeni bir site var Eski Yeldeğirmenliler diye sen İnternetten gir belki tanıdığın birilerini bulursun.
Eve geldim bilgisayarı açtım siteyi buldum arkadaşlar ben 1960 yıllarında Yeldeğirmeninde Rıhtım İskele sokakta oturdum Haydarpaşa Lisesinde okudum eski bir basketbolcuyum dedim.
İlk Osman’ın kardeşi Betül bana selam gönderdi sonra İtalyan Apartmanında oturan Deniz.
Bir kaç kişi daha beni hatırladı
Sonra laf Nedim Abinin kahvesine geldi ondan sonra da müşterek tanıdıklar konu olmaya başladı
Değerli dostlar o güne kadar çok değişik konularda 1900 blog yazmıştım.
Dolayısı ile yazma tekniğini biliyordum ayrıca hafızam da genellikle iyidir
Bu suretle sitede anılarımı paylaşmaya başladım.
Daha sonra İlkbahar Toplantımız yapıldı , organize edilen ikinci toplantıymış arkadaşları orada görme şansını buldum.
O yıllarda virus olmadığı için toplantıda tanıdıklar ile sarıldık daha önce bir araya gelmediğimiz dostları ise tanıdım.
Bunların başında ise Muhlis var.
Tam da burada eski bir Demirdöküm anımı aktarmak isterim.
Bozüyükte yıl sonu yemeği veriyoruz İstanbul Satınalmadan iki arkadaşı davet ettik.
Satınalma Müdürü Oğuz ve Dış Satınalma Şefi Fahrettin.
Şehrin tek lüks otelinde 2 yataklı bir oda ayırttık.
Yemeğin sonunda herkes dut ben ev sahibi olarak onları otele götürdüm.
Odaya da soktum bir sıkıntı olmasın diye bekliyorum.
İkisi de pijamalarını giydi.
Sonra biri banyoya gitti diğeri yatakta bekliyor.
Banyodaki geri döndü öbürü banyoya gitti.
Ancak ilginç olan sadece bir yatağı kullanıyorlar diğer yatak boş
Sonra banyodaki çıktı aynı yatağa oturdu diğeri tekrar banyoya gitti.
İkinci yatak konu mankeni gibi .
Ben ne halleri varsa görsünler dedim isterlerse aynı yatakta yatsınlar kapıyı çektim çıktım.
Muhlis ile durumumuz da aynen böyle
İkimiz de Yeldeğirmeninde oturmuşuz.
İkimiz de Haydarpaşa da okumuşuz
İkimiz de İktisat Fakültesinde okumuşuz
İkimiz de İşletme İktisadında okumuşuz.
Ancak kuyruklarımız bir birine değmemiş
Keyfini şimdi çıkarıyoruz.
Nadiri Yeldeğirmeninde tanımak imkanım olmadı.
Bir baktım ikimiz de şu an Tuzladayız.
İtalyan apartmanından arkadaşım Denizi de Tuzlada buldum.
Yeldeğirmeni Tuzla Şubesini kurduk . Muhlis ve Arifin de iştirak ettiği bir yemekte Tuzlada buluştuk.
Şimdi hepimiz ev hapsindeyiz.
Moralim yüksek bekliyorum.
Tuzla Şubesi gene bir yemekte buluşacak.
Ne kadar uzun bir süre sonra olursa olsun.
Benim acelem yok.
İnancım budur.
Gerisi
Vız gelir tırıs gider.