Hayatı Bütünüyle Sevmek

Bu gün haftanın son çalışma günü ya

Canım bugün , beyaz sakallı, oldukça yaşlı ve biraz özürlü bir birey olarak bir blog yazmak istiyor ki insanlarımıza hafta sonunda biraz  keyif ve huzur vereyim.

Konum hayatdorothy parker

Ve tabii ki içinde ben

Bilmem katılan katılmayan ne ölçüde olur ?

Hadi başlayalım

” Ben hayatı bütünüyle seviyorum “

Bunu neye mi yazdım ?

İnsanız ya herşey istediğimiz gibi olsun istiyoruz

Öyle bakmamak lazım

Hayatın bazı evreleri iyi giderken bazıları da zor geçebilir.

Parçalar değil bütün önemli olmalı

Eğer böyle bakarsanız benim fikrimi doğru bulacağınıza eminim

Hayatı , bütün zorluklarına rağmen, herkes sever.

” Duygularımla barışık ve güvendeyim ve içimde ve çevremde barış ilan ediyorum.”

Burası biraz atmasyon oldu. Duygularımla barışık falan değilim ve kendimi güvende hissetmiyorum.

Adamı cart diye evden alıyorlar sonra gelsin dijital belgeler, gizli tanıklar falan

Ancak burada söylemek istediğim yapılanları savaş sebebi saymamak ve kendinle barışık bir dünya için mücadele etmek

Bu gün canım çok uzun yazmak istemiyor

” Kendimi neşeyle ifade ediyorum “

” Bu güne ve geleceğe umutla bakıyorum.”

Bu hepimizin , en azından , yapmak zorunda olduğu

Kimsenin  yanlış anlamasına imkan verilmemeli

Kimseye  kendimizi gerilemiş ve hüzünlü göstermemek lazım

Ancak hüzünlü görünmek te insanın bir başka yönünü göstermekte imiş.

Bunu da  22 Ağustos 1893 – 7 Haziran 1967 tarihleri arasında yaşamış Amerikalı şair, kısa öykü yazarı, eleştirmen  Dorothy Parker  söylüyor.

”  Hüzün”   diyor

    ” Duygu içinde hatırlanmış sükunettir.”

Yani şu an için sükunet

Sonra düşünürüz.

Yorum yapın