Seçimde adaylar kendi mali imkanları ve bağışlarla seçim faaliyetlerini sürdüreceklermiş.
Bu durum bana Aziz Nesin’in bir hikayesini hatırlattı.
” Bir devlet dairesinde çalışan bir adam o gün maaşını almış, yolda eski bir okul arkadaşına rastlamış. Arkadaşı o akşam için onu eşi ile birlikte çok meşhur ve pahalı bir restoranda yemeğe davet etmiş.
Akşam yemeğin ortasında davet sahibi servisi beğenmeyip hesabı istemiş. Adamın karısı adamı ” Bari bahşişi sen ver ” diye sıkıştırmış.
Daha sonra bir kaç restoranı daha dolaşmışlar her defasında bir problem çıkmış ama bahşiş olayı devam ediyormuş.
Memur olan kişinin anlatımıyla arkadaşı hesabı ödüyor ama o bahşişe yetişemiyormuş.”
Gecenin sabahında arkadaşı onları Kabataş’ ta saat kulesinin oraya bırakmış.
Adam karısına bağırmaya başlamış
” Daha ev kirasını bile vermemiştik bütün maaşım bitti. Eve gidecek taksi paramız bile yok. Kalk bakalım eve yürüyerek gideceğiz ”
Adaylara yapılacak bağışların kimler tarafından yapıldığının gayet rahat öğrenebileceği için bu günkü koşullarda Başbakana rakip olan kişilere bağış yapmak biraz yürek ister.
Bütün adayların mali imkanlarının aynı baza getirilmesi mümkün olamayacağına göre bari sadece koruma sayısında eşitlik sağlansın.
Başbakan korumalarından vazgeçemiyeceğine göre diğer adaylara da aynı sayıda koruma ve techizat verilmesi uygun olacaktır.
Eğer bu yapılırsa diğer adayların seçim şanslarında bir değişiklik olmaz.
Ancak çok keyifli ve güvenli bir seçim süreci geçirirler.
Bence bu da önemlidir.