William Shakespeare’ in (26 Nisan 1564 – 23 Nisan 1616) dünyanın seçkin drama yazarları olarak kabul edildiğini hemen herkes kabul eder.
Evvela komedi dalında eserlerle başlamış. sonra tarihi ve trajik eserlere yönelmiş hayatının son evresinde ise trajikomik eserlere yer vermiştir.
Ben bu girişi Ustanın bugünkü yazıma konu olacak bir tespitini tartışmak için yazdım.
Onun duygu dünyasını bilin istedim.
Tespit şu
“İnsanlar yalnızca kendilerinin hissetmediği acıları çekenleri teselli edebilirler.”
Hadi bakalım herkese hayırlı işler.
Olaya bir el atalım dostlar
Tespiti ters yüz edin.
Eğer aynı acıyı yaşamışsanız teselli edemezsiniz.
Peki ülkemizdeki tespiti nereye koyacağız.
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar deriz.
Bu iki tespit birbiri ile bağdaşır mı?
Bence bağdaşır
Çünkü birinde anlamak diğerinde teselli etmek var.
Anlamak tamam ama teselli etmek, orada biraz durmak gerekir.
Herkesin yaşamında acılı günler vardır.
Özellikle sevdiklerinizin kaybı
Ben yaşadım bilirim.
Aynı sıkıntıları yaşamış dostunuzun yanına kadar dahi gidemezsiniz nerede kaldı teselli etmek
Daha cami kapısında salya sümük
Bu hayat zor dostlar
Hem de çok zor