Bu insan dediğimiz ne garip bir şey arkadaş.
Ne garip duygular arasında gidip geliyor.
Bir bakıyorsun dostları ve inandığı değerler uğruna kendini feda ediyor.
Bir bakıyorsun bencil mi bencil
Friedrich Nietzsche ‘yi pek yabana atmayın.
” Biz aslında karşımızdaki insanı sevmiyoruz. onun bizde yarattığı duyguyu, heyecanı, hissi seviyoruz. sevgiyi değil, sevilmeyi seviyoruz; işte insan bu kadar bencil ” diyor Usta.
Zaman zaman mutluluğun tam eşiğine geliyor.
Hah tam da başaracak diyorsun.
Bir anda bas geri yapıyor
Seneca
” Hayat, ya doğru zamanda yanlış insanı karşına çıkartıyor ya da yanlış zamanda doğru insanı ! Ya zamana yeniliyoruz ya da insana…” demiş ya.
Tutunuyorsun Seneca’ya.
Bunu ben de yapıyorum, sen de yapıyorsun , herkes de yapıyor.
Ancak pek karamsar da olmamak gerek
Hep bilinen ancak hiç uygulamadığımız bir konu
” Değişmez kural, değişmez kuralın olamayacağıdır.”
Bunu da bir kenara koymak gerekli
Bilemiyorum bu çember nasıl kırılacak?