” Kamburunu dostunun hoş görmesini isteyen, dostunun sivilcelerini affetmelidir.” diyor Quintus Horatius Flaccus.
Bunu yapan kaç kişi tanıyorsunuz?
Kendi kamburunu kambur değil küçük bir harita farklılığı olarak tarif eden ve bunun kişiliğini yücelttiğini kendine inandırmış dünya kadar insan bulursunuz.
Ancak dostunun sivilcelerini kan çıbanı boyutuna taşıyanlar hiç az değildir.
” Başkalarının kusurlarını tatarken, parmağıyla terazinin kefelerini bastırmayan insan pek enderdir.” diyor Byron Langenfeld.
Peki insan karşısındakilere bu kadar tepki verirken zaman zaman da kendini eleştirmez mi?
Bunu 1613-1680 tarihleri arasında yaşamış Fransız yazar François de La Rochefoucauld şöyle cevaplamış.
“Küçük kusurlarımızı itiraf edişimiz, büyük kusurlarımız olmadığına herkesi inandırmak içindir. “
Yani bütün amaç iş kambura kadar gelmesin.
Cicero ” İnsanın en büyük düşmanı kendisidir.” diye ilave ediyor.
Doğru olabilir.
Ama ben bu güne kadar bunu itiraf eden hiç bir insanı tanımadım.
Belki sizin bir tanıdığınız vardır.