Bu gün herhalde karamsar bir günümdeyim.
Canım doğal davranıyormuş gibi davranıp yüzüne gözüne bulaştıranları , mış gibi yapanları mercek altına almak istiyor.
Rochefoucauld’ un bir tespitini hatırlatmak isterim.
” Doğal görünmek isteği kadar doğallığa engel olan bir şey yoktur.” diyor.
Etrafınıza bakın, bu tiplerin etrafınızı çevrelediğini göreceksiniz.
Sakin, anlayışlı, dost canlısı
Sıkıntılarında yanında olup senin mutluluğunu isteyen akrabalar ve dostlar.
Sizce gerçek bu mudur?
Peki
Sevgi ile kıskançlık arasında gel git yapanları
Çocuğu olmadığı için çocuklu arkadaşlarına hafif hafif diş gıcırdatanları.
Belirli bir eğitim almalarına rağmen hayatta silik kalan , başarılı olup sosyal hayatta öne çıkan arkadaşlarını takdir edermiş gibi görünen , ancak içlerinde fırtınalar kopan kişileri nereye koyacağız?
Alman Düşünürü Arthur Schopenauer diyor ki ” Herkes kendinde eksik olanı sever”
Bu tip insanlar , bu nedenle, ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar zaman zaman faça verirler.
Nekadar dostmuş gibi, seviyormuş gibi , sevdiklerine kollarını açıyormuş gibi yapsalar da
Gerçek yüzlerini zaman zaman yaptıkları çıkışlardan anlarsın.
Yüzlerindeki mimiklerden.
O zaman mış gibi yapma sırası sana gelir.
Salakmış gibi yaparsın.
Çünkü bu insanlar o kadar çoktur ki.
Onlardan vazgeçersen yalnız kalacağından korkarsın.