Dünyanın her tarafında insanlar yaşanan savaşlar nedeni ile hareket halinde.
Savaşlar ve sonucunda ölümlerin yaşandığı ülkelerinden çıkıp güvenli ülkelere gitmek istiyorlar.
Ancak göç alması olası ülkelerde bu misafirlere olumsuz tepkiler var.
Bu konuda olumlu yaklaşan hemen hemen tek ülke biziz.
Nobel ödüllü Amerikalı yazar William Cuthbert Faulkner
” Bugün dünyanın herhangi bir yerinde yaşayıp da insanların ırk veya ten renginden dolayı eşitliğine karşı olmak, Alaska’da yaşayıp da kara karşı olmaya benziyor.” diyor.
Adam Nobel ödüllü falan ama fikirlerinin bu günkü toplumda zerrece etkinliği yok.
Sebebi sadece ırk ve ten rengi değil büyük ölçüde ekonomik .
İşsizliğin sıkıntısını önemli ölçüde çeken milletler ekmeklerini gelenler ile paylaşmak istemiyor.
Üzüntü, sıkıntı ve gelecek korkusu insanları mutsuzluğa itiyor.
Savaş ve karmaşanın yaşandığı ülkelerde gerçekleşen vahşet diğer ülkelerden sadece izleniyordu.
Ancak yaşananlar diğer ülkelere sirayet edince tepkiler başladı.
Son söz Tolstoy’dan gelsin
“Her mutluluk birbirine benzer. mutsuzluğunsa kendine ait özgün bir hikayesi vardır.” diyor Usta.
Mutluluk ile yaşamak isteyen ülkeler ise mutlu olmayanların özgün hikayeleri ile hiç ilgilenmiyorlar.
Durum bundan ibarettir.