Övünme ve gurur.
İnsanlık boyunca hep olan iki duygu.
Gurur en basit tanımıyla kibir, kendini beğenme anlamlarına gelir.
Pozitif konotasyonu ise övünme, övünç anlamındadır.
Yani gurur ve övünme bazen eş anlamlı.
Ancak gurur aynı zamanda çok da tehlikeli.
” Devletleri yıkan bütün hatanın altında nice gururun gafleti yatar.” demiş Yavuz Sultan Selim.
İnsanların en büyük özelliği başkalarını eleştirdiği bir çok konuda aynı davranışları göstermesidir.
”Bir çok kimse, kendilerinde bulunduğu halde, başkalarında ki övünme ve gururu sevmezler” diyor Benjamin Franklin.
Michel de Montaigne benim bu günkü durumumu görmüş herhalde işin içine koltuk değneğini de katmış.
” Gurur koltuk değneği gibidir; insanı yükseltebilirse de boyunu uzatmaz” diyor.
Valla ben bilmem.
Gurur , kıskançlık , kin , şiddet dünyada diz boyu.
Gel de Ustaya hak verme.
Palahniuk’’ Dünya nüfusu arttıkça, insan sayısı azalıyor.’ diyor.
Az bile demiş.