Bu ara hem aklım karıştı hem çenem düştü. Bu gün de bencillik ile haset ve güven üzerine bir şeyler söylemek istiyorum.
Dünyada en zor şey arkadaşlıktır. Evlilikten bile daha zordur çünkü en ufak bir çıtırtıda küslük veya ayrılık kaçınılmazdır.
Ayrıca altı çizilmesi gereken bir şey de tatminsizliktir.
Balzac : ” Hayat herkes için acı, çünkü benim dilediklerime sahip olmuş nice insanlar gördüm, onlar da mesut değil ” diyor.
Ama şunu da gözden uzak tutmayın ki Bechstein’ in kelimeleri ile ”: Dostu olmayan insan en yoksul insandır.”
Hani burdan yak derler ya aynen öyle.
İşi biraz daha zorlaştıralım.Brachvogel ” Bir tek insan yoktur ki bencil olmasın” diyor.
Cicero da lafa karışıyor: ” İnsanın en büyük düşmanı kendisidir.”
Hele bir de arkadaş dediğiniz kimse ayrıca hasetse
Bacon :” Haset, insanların duyguları içinde en can sıkıcı ve devamlı olanıdır” demiş.
Bütün bu özdeyişleri toplayacak olursak iki kişinin Bencillik, dostluğun zehiridir.” diyen H. De Balzac’a inanırlarsa arkadaşlıklarını devam ettirebilmeleri ve yalnız kalmamaları için her ikisinin de bencillik giysilerinden mümkün olduğu kadar sıyrılmaları lazım. Yoksa yalnız kalmaları kesindir. Bunu ben demiyorum ” Bencil, her yerde yalnızdır.” diyen George Sand.
Peki durum bu kadar ümitsiz mi? Bu kadar kuşku ile yaşamak mümkünkü?
” Çok güvenirsen aldatılırsınız, ama hiç güvenmezseniz hayatınız azabla geçer’’. Bunu da diyen Dr Frank Crane (1861-1928) yılları arasında yaşamış olan Amerikalı köşe yazarı
Demekki dikkatli bir şekilde dostluklar kuracak ve devamlı ihtiyatlı olacaksınız.
Peki siyasette bu iş nasıl olacal ona da Hobbes cevap versin. : İnsan doğası gereği “bencil”dir.Her şeyde olduğu gibi ahlakta da egemen olan “çıkar”dır.Mutlak iyi,mutlak adalet,evrensel ahlak yasası uydurulmuş boş sözlerdir.”