Bu gün Cumhuriyet Bayramı. Son zamanlarda yaşadıklarımıza baktıkça, emin olun, canım hiç bugüne gelmek istemedi. Ben Atatürkçu bir neslin ta içinden gelmiş bir insanım. Atamı bizzat göremedim ama 10 Kasım törenlerinde bayılan öğretmenleri,gözyaşı içindeki insanımı gördüm. Sirenler çalınca arabadan inip, iş hayatımda, yanımda kimse olmasa bile, kapısı kapalı odada saygı duruşunda bulunanlardan biriyim.
Torunumun okulunda hafta sonu okunan İstiklal Marşına sesimin bütün gücü ile ağlayarak katılan nadir, belki de tek insanım.
Ben 1950 li yıllarda Türk. Rum, Yahudi ve Ermenilerin birlikte yaşadığı mahallelerden gelen biriyim. Hepimiz Türktük.
Lazı, Çerkesi, Kürtü, Göçmeni Hepimiz bir arada sevgi doluyduk.
Sonra ne oldu?
Gibi yapan insanlar geldi.
Ağlar gibi yapanlar, üzülür gibi yapanlar, izindelermiş gibi yapanlar, severmiş gibi yapanlar, inançlı insanlarmış gibi yapanlar
Sizi gidi
Günlerini gün ederken olası sıkıntıları hiç düşünmeyip sadece ’ Odun ben sana kodum’ lezzetinde karşı konuşmalar yapan gibiciler
40 yıldır az çocuk doğurup, beyaz Amerikalıların nüfus dengesi için nasıl bir taraflarını yırttığını görmeyip, şimdi seçimlerdeki oy oranlarına şaşıp kalan gibiciler
Bu büyük milletin ve özellikle inançlı müslüman değerlerinin üstünden rant sağlayan gibiciler
Halkım böyle istiyor diye akla mantığa sığmayan işler yapan gibiciler
Bir Trafik kazasında 20 kayıp olduğunda güncel vaka, bir çatışmada şehit olan askerlerimiz için cami avlusunda toplanıp ’ Kanı yerde kalmayacaktır’ diyip üzüntü ile hatırladığımız sınırda kaybettiğimiz 5 can sonrası neredeyse tüm ülkeyi savaşa sokacak kadar ortamı geren gibiciler
Cuma namazlarını hiç kaçırmayarak en önde saf tutan ancak namaz sonrası vakit namazını kılmadan milletin üstüne basarak camiyi terkeden gibiciler
Ben 5 yıldır İstanbulda her türlü inanç sahibi insanın birlikte yaşadığı, etnik durumları ve gelir durumları farklı bir kesim içinde yaşıyorum.
Başı açık ve kapalı insanların nasıl bir yardım duygusu ve sevgi bağıyla birbirlerine kenetlendiğini görüyorum.
Nasıl çocuklarının sınıflarını birlikte temizlediklerini 2 lirası olmayanın ötekisinden ay başında vermek üzere borç aldığını görenlerdenim. Yanlış okumadınız ben bunu yaşadım.
Benim kanıma göre insanda iki vasfın olması yeterlidir.
1- İnsan Sevgisi
2- Allah Korkusu
Bundan fazlası olsa iyi olur ama olmasa da olur. Ya bunlardan biri olmazsa işte bence o zaman felaket olur.
Medyaya ve reklamlara bir bakın
Hemen hemen herkes bankalara borçludur ve İcra Daireleri fazla mesai yapar . Ancak bunlarla ilgili tek bir yazı bulamazsınız.Her şey iyidir, insanlar mutludur . Çıkın yolda bakın kendi kendine konuşan bir kişi muhakkak bulursunuz. Arabadan inen pompalıyla ateş eder. Futbol maçlaında sadece ev sahibi takım taraftarı vardır. Erkekler boş zamanlarında genellikle kendilerinden ayrılan veya ayrılmak isteyen eşlerini vururlar.
Ama yiğiti öldür hakkını ver ev satışları felaket hızlıdır. Daha ortada arsa yokken at sırtında projeden ev satılır. Toplumun ayranı yok içmeye kısmı hiç konu edilmez tahtırevan ile gider sıçmaya kısmı baş tacı edilir.
1980 leri hatırlayanlar vardır. Benzin kuyrukları döviz sıkıntısı. Şimdiki duruma bakıyorumda bizim nasıl bugünkü varlıklı duruma geldiğimizi çözemiyorum. İMF den kurtulduk. Dünya kadar yol metro yaptık. Biri ilk 13 sene deprem olmaz diye dünyanın merkezinden bilgi almış herhalde o kadar yıldır durduk artık kentsel dönüşüm başlıyor. Bir şehri yeniden inşa edebiliyoruz. Bir başka ülkenin 100.000 i aşkın vatandaşına yemek ve yatacak yer sağlayabiliyoruz.
Bu kaynaklar nerelerden ve ne amaçla aktarıldı insan düşünmeden edemiyor doğrusu.
Ben bu yıl kutlanacak Cumhuriyet Bayramının tarihte çok önemli bir yere oturacağını düşünüyorum. Ya şarkıda söylendiği gibi
Ağlamak olmayacak, gülmek olacak. Düşmanlık olmayacak dostluk olacak. Yarınlar benim yarınlar senin yarınlar bizim olacak.
Ya da olan canım Türkiyeme olacak
Eyvah Eyvah