Mutsuzluk Makinası, Kudret Duygusu

 

Mutluluk mutluluk,

Bir çok bloğuma konu olan

İnsanların büyük özlemi

Herkesin , bence , hayatının hiç değilse bir evresinde yaşadığı ancak daha sonra kaybettiği bir duygu.

Biz ülke olarak mutluluğu pek bilmeyiz ama mutsuzluğu çok iyi biliriz.

albert camus 2

 

Şöyle etrafınıza bir bakın,  birazımız yokluktan birazımız çokluktan, ıslak boka basmış gibi bir suratla etrafta dolaşır dururuz .

Hele bir de ülkede siyaset hep ön plana çıkartılıyorsa ve politikacılar gerginlikten ekmek yiyorsa !!

İşte o zaman milletlikten çıkıp siyasi toplum haline geliriz.

Tam da Albert Camus’ un dediği gibi

” Çağdaş siyasi toplum, insanları mutsuzluğa düşürme makinesidir.”

Hangi olay vardır ki işin içine siyaset girsin de gerginlik ve sertlik olmasın.

Falan filan şehrinde bir Kurtuluş Günü yapılır .

Hem iktidardan hem muhalefetten siyasiler katılırsa gerginlik artar iş itiş kakışa varır.

Tabii siyasiler mikrofon elde insanları gererlerse yandaşlar da sopalar elde Silifkenin Yoğurdu Seni Kimler doğurdu türküsü ile birbirlerine dalarlar.

Karpuz Festivali yapılsa karpuzlar havada uçar.

Eskiden Güzellik Yarışmaları yapılırdı artık yok.

Kim kazansa eleştiri hazır.

Bir de dışardan güzeller getirip” En İyi Model ” yarışması yapılırdı, onun da önüne geçtiler.

O şehrin kültürüne yakışmıyormuş.

Bazıları iktidara gelince halkının mutluluğu için kendini yıpratmaya başlarlar.

Kadın ayrı erkek ayrı havuzlar.

İnsanlarımızın köy hasretini ortadan kaldıracak,  salıncak kurulacak ve kenarında ızgara yapılacak Anayolların hemen yanında gerçekleştirilen yeşil alanlar.

İmkan bulsalar büyükbaş hayvanlarını da getirip oraya yerleşecekler ve mutlu olacaklar.

Dün otobüsle Kadıköye iniyorum.

Bir erişkin yaşta çocukla bir aile bindi.

Adam kadına kartı ver diyor kadın da sende ya diyor.

Kadın fırçayı yedikten sonra , merdivende kalıp içeri giremeyen yolcuların homurdanması altında , çantasını tekrar uzun uzun aradı ve buldu.

Üç defa bip dedi .

Sonra oturdular hepsi bir telefon çıkardı ve birileriyle bağıra çağıra konuştular.

Herkesin bipi yoktu ama herkesin telefonu vardı.

Çok mutluydular

Çünkü mutluluk çok önemli.

Ama  Friedrich Nietzsche böyle düşünmüyor

” Mutluluk hedef değildir. Tersine kudret duygusu hedeftir”  diyor.

Yani ona göre insanları mutlu etmek için çalıştığını söyleyenlerin hepsi yalancı.

Kendi kudret duygularını tatmin etmek için mevkii imkanları ile kendi insanlarını mutlu etmeye çalışıyorlar.

Ben demiyorum  allahın Almanı  söylüyor.

 

Yorum yapın